Mengimbau Sejenak Sejarah Lampau

Dalam isu ini, penulis tidak pula membincangkan kesan negatif kedatangan buruh asing dalam sesebuah negara kerana sememangnya banyak perkara negatif yang berlaku berbanding positif. Sebaliknya, penulis mengimbau sejenak sejarah zaman lampau.

Negara Malaysia adalah contoh negara bermasyarakat majmuk. Kemajmukannya bukan sahaja pada populasinya yang mana jumlah orang Melayu hampir sama banyak dengan jumlah keturunan imigran bukan Melayu (Wan Hashim Wan Teh, 1983). Tegasnya, masalah perkauman yang rumit di Malaysia sebahagian besarnya disebabkan oleh dasar penjajah British yang menggalakkan ramai pendatang dari India dan Cina pada awal abad ke-19. Keadaan ini diikuti dengan amalan sistem penajajah iaitu dasar pecah dan perintah yang menyebabkan kelompok etnik utama menjadi terasing dan membawa kepada pembahagian pekerjaan berasaskan kaum. Walau bagaimanapun, adalah amat tidak wajar masalah itu adalah disebabkan kemajmukan masyarakat semata-mata. Masalah hubungan etnik juga perlu diteliti dari aspek lain seperti modenisasi, ketidaksamarataan kaum, mempolitikan masyarakat awam, perbezaan etnik dan lain-lain.

Zaman penjajahan British yang bermula pada awal abad ke-19 menyaksikan kebanjiran pendatang dari Cina dan India. Kedatangan orang Cina dan India secara beramai-ramai ke Tanah Melayu dibenarkan malah digalakkan oleh British, namun tidak wujud sebarang usaha untuk menyatukan mereka dengan komuniti Melayu. Penghijrahan mereka ini disebabkan oleh perkembangan ekonomi baharu yang mencetuskan permintaan tenaga buruh untuk bekerja di ladang getah, lombong bijih timah, pusat perdagangan, pelabuhan dan sebagainya.

Pada tahun 1824, Kepulauan Melayu telah dipecahkan oleh penjajah kepada dua pengaruh politik iaitu British dan Belanda melalui Perjanjian Inggeris-Belanda. Kepulauan Indonesia, Kalimantan, Bangkahulu, Sulawesi, Jawa, Sumatera dan seluruh wilayah Indonesia jatuh ke tangan Belanda manakala Tanah Melayu dan Kepulauan Borneo jatuh ke tangan British. Sementara itu, Filipina telah jatuh ke tangan Sepanyol. Pemecahan Induk Alam Melayu ini telah menyebabkan keserumpunan Melayu telah dipupuskan oleh penjajah-penjajah barat. Ini kerana Tanah Melayu, Borneo, Indonesia dan Filipina mempunyai pertalian sejarah yang amat dekat.

Kemudian pada tahun 1874, satu perjanjian telah ditandatangani di antara Sir Andrew Clarke dengan Raja Abdullah (Perak) yang dikenali sebagai Perjanjian Pangkor 1874. Perjanjian ini telah membuka ruang kepada pihak Inggeris untuk menguasai dan mengeksploitasi ekonomi Tanah Melayu. Sistem Residen telah diperkenalkan. Akibatnya, British mula campurtangan dalam hal ehwal negeri-negeri Melayu yang membawa kepada pemindahan kuasa pentadbiran daripada raja-raja Melayu kepada pegawai-pegawai yang dilantik oleh pihak Empayar British untuk mentadbir dan menguruskan semua aspek pentadbiran negeri-negeri Melayu kecuali urusan agama Islam dan juga adat resam orang-orang Melayu. Campur tangan ini kemudiannya membawa kepada penjajahan sepenuhnya negeri-negeri Melayu di bawah penguasaan British. Penyerahan kuasa ini dibuat secara rela oleh raja-raja Melayu dengan hanya mendapat janji-janji palsu dan pemberian pencen kecil yang diberikan oleh kerajaan British.

Pada tahun 1946 pula (setelah kekalahan tentera Jepun) Malayan Union telah diperkenalkan oleh British. Apabila Malayan Union diperkenalkan oleh British, isu hak kerakyatan kaum bukan Melayu sebelum merdeka, terutama selepas berakhirnya Perang Dunia Kedua menjadi isu yang kontroversi dan sensitif dalam kalangan pelbagai kaum, terutama dalam kalangan orang Melayu. Hak kerakyatan ini telah menjadi matlamat perjuangan kaum bukan Melayu terutama selepas penubuhan Persekutuan Tanah Melayu pada tahun 1948. Penubuhan Persekutuan Tanah Melayu 1948 dilihat oleh kaum bukan Melayu lebih banyak meninggalkan kesan negatif terutama dalam perjuangan mereka untuk mendapatkan hak kerakyatan dan kesaksamaan hak, sebaliknya ia dilihat lebih banyak memberi perlindungan dan mengukuhkan kedudukan bangsa Melayu di negara ini. Lantas perjuangan kaum bukan Melayu bagi mendapatkan hak kerakyatan menimbulkan tindak balas daripada orang Melayu (Abdul Halim Ramli).

Namun begitu, sebahagian besar dari imigran Cina boleh mendapatkan hak kerakyatan berasaskan kepada permohonan, tetapi harus memenuhi syarat seperti mempunyai pengetahuan bahasa Melayu dan bahasa Inggeris yang memadai. Akibatnya, sebahagian besar kaum Cina asing (pendatang) tetap menjadi pendatang di Malaya, manakala golongan pendatang dari Indonesia yang telah diiktiraf oleh Sultan Melayu sebagai rakyat Malaya bersama dengan orang Melayu telah diberi kerakyatan berdasarkan "kuat kuasa undang-undang". Bagaimanapun, di bawah Perjanjian Persekutuan, berdasarkan annual report bagi tahun 1950, seramai 3,120,000 orang telah menjadi warganegara melalui kuat kuasa undang-undang, di mana 2,500,000 orang adalah orang Melayu, 350,000 Cina dan 225,000 adalah orang India, Pakistan dan Ceylon. Selepas ditambah dengan bilangan mereka yang memperoleh kerakyatan berdasarkan permohonan, jumlah warganegara Persekutuan dianggarkan sebanyak 3,275,000, di mana 2,500,000 adalah orang Melayu, 500,000 Cina dan 230,000 adalah orang India, Pakistan dan Cyelon (Abdul Halim Ramli).

Ini disebabkan oleh Tunku Abdul Rahman yang bertindak terlebih liberal berbanding Dato Onn Jaafar lantaran mengiktiraf hak kerakyatan Jus Soli tanpa syarat kepada bukan Melayu pada tahun 1955. Malah, Tunku Abdul Rahman (UMNO) bersetuju pula melonggarkan lagi pelbagai syarat kerakyatan kepada bukan Melayu semata-mata untuk menarik sokongan MCA dan MIC. Manakala Dato Onn Jaafar pula ditohmah dan dituduh kerana menjadi perkakas penjajah dan mengkhianati hak Melayu. Kesemua tohmahan itu ditangkis oleh Dato Onn Jaafar. Oleh kerana itulah Dato Onn Jaafar meninggalkan UMNO kerana salah satunya adalah faktor di atas (Buku Hubungan Etnik).

Sebenarnya, itu adalah taktik, rencana dan strategi penjajah barat bagi menguasai ekonomi dan mengekalkan empayarnya di Tanah Melayu.

Kesannya, Tanah Melayu diduduki oleh kaum Melayu, India, Cina, Bangladesh dan Pakistan yang menyebakan tercetusnya masyarakat majmuk di Tanah Melayu pada ketika itu sehingga ke hari ini.

Begitulah serba sedikit ceritera yang empunya ceritera.

Rujukan :

Wan Hashim Wan Teh. 1983. Hubungan Etnik Di Malaysia. Kuala Lumpur : Attin Press Sdn. Bhd.

Abdul Halim Ramli. ______ . Perdebatan Antara Kaum Mengenai Isu Kerakyatan Sebelum Merdeka. _____________ .

Punca Kemasukan Tenaga Buruh Dan PATI Dalam sesebuah Negara

Sebelum penulis membincangkan perkara di atas, kita perlu lihat terlebih dahulu mengenai maksud tenaga buruh atau pekerja asing, pedatang tanpa izin dan pelarian. Ketiga-tiga perkataan ini membawa maksud yang berbeza.

Menurut kamus dewan (2002), buruh bermaksud orang yang bekerja untuk mendapatkan upah. Buruh terdiri daripada dua jenis iaitu buruh mahir dan separuh mahir. Buruh mahir bermaksud buruh yang mempunyai kepakaran khusus yang diperolehi daripada latihan profesional dalam bidang tertentu manakala buruh separuh mahir bermaksud buruh yang mempunyai kemahiran dalam bidang tertentu yang diperolehi daripada pengalaman bekerja. Mereka ini akan diberi permit bekerja oleh majikan masing-masing dalam tempoh yang tertentu.

Pendatang tanpa izin (PATI) pula bermaksud individu yang memasuki sesebuah negara secara sah atau haram tanpa dokumen pengenalan diri. Manakala pelarian bermaksud individu yang melarikan diri untuk mendapatkan perlindungan daripada tekanan politik atau kezaliman yang diberikan oleh sesebuah negara. Menurut definisi UNHCR, pelarian ialah orang yang mempunyai ketakutan kerana ditindas atas sebab pendapat politik, etnik, agama atau keahlian dalam sesebuah kumpulan tertentu.

Berbalik kepada persoalan di atas, apakah punca kemasukan pekerja asing dan PATI dalam sesebuah negara ? Jika pekerja asing atau tenaga buruh, sudah tentu mereka ini di bawa masuk secara sah kerana diberi permit kerja atas desakan kekurangan tenaga buruh. Menurut Che Hashim Hassan (2009), negara kita mengalami kekurangan tenaga kerja terutamanya dalam sektor pertanian, pembinaan, kilang dan perkhidmatan. Kita memerlukan tenaga kerja untuk membantu mengusahakan ladang kelapa sawit, ladang getah, sawah padi, nelayan dan juga penternakan. Negara kita juga memerlukan tenaga kerja untuk membantu di sektor pembinaan di mana kita tidak cukup buruh mahir bagi bekerja di sektor tersebut. Selain itu, negara kita memerlukan ramai pekerja untuk bekerja di kilang-kilang yang pesat pertumbuhannya sekarang ini seperti di sektor perkhidmatan, terutamanya perkhidmatan pembantu rumah, pencucian pejabat dan kawasan perkhidmatan buruh kasar.

Tambahnya lagi, kedatangan pekerja asing tersebut dapat menampung kekurangan tenaga kerja dalam sektor-sektor yang disebutkan. Negara kita mendapat faedah bagi menampung kekurangan tenaga kerja dan dapat meneruskan pengeluaran dan perkhidmatan ke peringkat yang maksima. Di samping itu, firma-firma di Negara kita dapat mengurangkan tekanan kenaikan kadar upah akibat kekurangan tenaga buruh. Permintaan terhadap buruh dapat ditampung oleh penawaran buruh di pasaran. Jika tidak kerana kemasukan pekerja asing, firma-firma terpaksa membayar kadar upah yang lebih tinggi kepada buruh tempatan dan tidak dapat memenuhi keperluan mereka sehingga firma-firma tidak akan dapat memaksimumkan pengeluaran dan keuntungan mereka.

Berbeza pula dengan isu PATI, kedatangan mereka dalam sesebuah negara samaada sah atau haram tanpa ada dokumen pengenalan diri. Menurut Prof. Dr. Hj. Bukhory Hj. Ismail (2007), sebenarnya masalah pendatang asing adalah masalah sejagat dan berlaku di kebanyakan negara yang sedang pesat membangun malah juga di negara-negara maju seperti Amerika Syarikat dan Australia. Di Amerika Syarikat misalnya sedang menangani kemelut pendatang tanpa izin yang berjumlah 12 juta orang tanpa dokumen yang sah. Dilaporkan kongres telah meluluskan undang-undang yang menggariskan tiga langkah penting untuk menangani masalah PATI iaitu : Penghantaran balik PATI ke negara asal, pembinaan pagar secara besar-besaran sepanjang sempadan Amerika dan Mexico bagi menyekat kemasukan dan juga hukuman jenayah yang lebih berat ke atas majikan yang menggaji mereka.

Menurut Julhasri Hajad (2013) pula, beliau telah mengambil contoh negara Malaysia. Katanya, sampai bilakah kerajaan Malaysia dan negeri Sabah menghadapi situasi seperti ini iaitu menghantar semula PATI ke negara asalnya ? Percayalah, hal ini tidak akan selesai malah akan bertambah rumit dan sukar. Jika diimbau sejarah lampau, pada tahun 1824 berlakunya (Perjanjian Inggeris-Belanda) telah menyebabkan kepulauan Melayu dipecahkan kepada dua pengaruh politik iaitu British dan Belanda. Sementara itu Filipina jatuh ke tangan Sepanyol. Keserumpunan Melayu telah dipupuskan oleh penjajah-penjajah barat. Hal inilah yang dikatakan oleh beliau amat sukar untuk di atasi kerana Brunei, Indonesia, Filipina dan Malaysia mempunyai pertalian sejarah dan budaya yang amat dekat.

Kesimpulannya, kedatangan pekerja asing dalam sesebuah negara boleh dikatakan dapat menampung kekurangan tenaga buruh di sesebuah negara. Jika sekiranya kedatangan mereka menyebabkan pertambahan tenaga kerja melebihi daripada peluang pekerjaan dalam sesebuah negara, barulah ianya akan mengurangkan peluang pekerjaan kepada rakyat tempatan. Sekarang ini, kedatangan pekerja asing menambahkan penawaran tenaga buruh dalam sektor ekonomi tertentu dan kesannya menambahkan keluaran negara dan menurunkan kadar upah atau gaji bagi pekerja dalam sektor tersebut. Makin ramai pekerja asing yang datang, maka makin rendah kadar upah dalam pasaran buruh tertentu. Kedatangan pekerjaan asing boleh mendatangkan faedah kepada negara asal mereka dan juga kepada negara penerima. Negara asal dapat mengurangkan kadar pengangguran dan kadar “under employment” dan mendapat tukaran wang asing, manakala negara penerima mendapat pekerja untuk menampung kekurangan pekerja dalam sektor-sektor ekonomi tertentu seperti sektor pertanian, pembinaan, kilang dan perkhidmatan. Di samping faedah yang didapati, kemasukan pekerja asing dalam sesebuah negara perlu juga di awasi dan diambil langkah-langkah yang pro-aktif. Kalau tidak, kemasukan pekerja asing akan menjejaskan peluang pekerjaan kepada rakyat tempatan. Masalah sampingan akibat kemasukan pekerja-pekerja asing tersebut akan menjadi lebih serius, tidak dapat dikawal dan akan mendatangkan banyak masalah sosial, politik dan jenayah dalam sesebuah negara.

Dalam hal ini, penulis tidak pula menyokong mana-mana pihak. Penulis hanya membincangkan mengenai isu di atas. Wallah hulam

Rujukan :

Dr. Hj. Bukhory Hj. Ismail. 2007. Isu Pendatang Tanpa Izin : Peranan Media Terhadap Kesedaran, Pengetahuan dan Sikap Kalangan Rayat Malaysia. Selangor : Universiti Teknologi Mara.

Che Hasim Hassan. 2009. Buruh Asing Di Malaysia : Trend, Kaedah, Kesan, Masalah dan Cara Mengatasinya. Kuala Lumpur : Universiti Malaya.

Julhasri Hajad. 2013. Tausug dan Kesultanan Sulu. Kuala Lumpur : Percetakan Advanco Sdn. Bhd.

Impak Globalisasi Terhadap Produktiviti Buruh Dalam Sektor Pembuatan Di Malaysia

Pada tahun 2008, Ekonomi Malaysia terus berada pada tahap yang kukuh dengan pertumbuhan Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) sebanyak 4.6 peratus selaras dengan pertumbuhan KDNK negara. Pertumbuhan produktiviti berkembang sebanyak 2.9 peratus kepada RM49,526. Tahap Produktiviti meningkat dalam suasana Malaysia menghadapi persaingan yang ketat dari pelbagai negara. Syarikat telah mencari cara meningkatkan produktiviti dalam pelbagai aspek. Dalam sektor pembuatan rejection rate harus dikurangkan, sedangkan dalam inovasi produk perlu dibaiki. Malaysia tidak lagi menjadi sumber tenaga kerja murah dan mula berpindah ke teknologi tinggi untuk mencapai produktiviti yang lebih besar dan kelebihan (MPC, 2010).

Menurut Solow (dalam kajian Rahmah Ismail 2007: 281) produktiviti buruh merupakan penentu terpenting yang mempengaruhi tahap pendapatan di sebuah negara. Produktiviti buruh yang rendah akan menghadkan kadar peningkatan pendapatan dan juga boleh meningkatkan kejadian konflik dalam agihan pendapatan. Dalam sektor pembuatan, faktor buruh dan modal memainkan peranan penting menyumbang kepada pertumbuhan output. Faktor buruh yang cekap telah membantu meningkatkan produktiviti sektor pembuatan. Pembangunan yang berjaya bukan sahaja merangkumi pertumbuhan modal fizikal buruh tetapi juga metangkumi pertumbuhan produktiviti faktor keseluruhan (TFP). Memahami hakikat bahawa faktor-faktor input adalah terhad maka tumpuan masa kini harus dialihkan kepada produktiviti. Porter (1990) menyatakan bahawa kunci kepada pertumbuhan pendapatan perkapita ialah pertumbuhan produktiviti. Sementara itu kunci kepada pertumbuhan ekonomi ialah inovasi dan kunci kepada inovasi ialah sejauhmana berfungsinya atau berjayanya sistem inovasi yang dibentuk. 

Sektor pembuatan menyumbang sebahagian besar pertumbuhan ekonomi Malaysia. Sektor ini dianggap sebagai enjin pertumbuhan kerana memberi sumbangan bermakna kepada Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK), guna tenaga dan eksport. Hal ini di sokong dengan penglibatan negara dalam perdagangan antara bangsa dan pelaburan asing yang berfungsi sebagai peneraju kepada pertumbuhan ekonomi negara. Kedudukan sektor pembuatan dapat dilihat daripada penunjuk utama sektor pembuatan berbanding dengan sektor lain. Bahagian sektor pembuatan kepada KDNK terus meningkat dari 18.3 peratus pada tahun 1970 kepada hampir 31.9 peratus pada tahun 2000 dan kepada 31.4 peratus pada tahun 2005. Sumbangan sektor pembuatan kepada jumlah eksport juga meningkat dari 21.7 peratus pada tahun 1980 kepada lebih daripada 85.0 peratus pada tahun 2000 dan 80.5 peratus pada tahun 2005. Sektor pembuatan juga telah berjaya mewujudkan peluang pekerjaan sebanyak 27.7 peratus dari jumlah tenaga pada tahun 2000 kepada 28.7 peratus pada tahun 2005. Sektor pembuatan mencatat pertumbuhan pada kadar purata 4.1 peratus setahun dalam tempoh RMK-Prestasi tersebut di capai walaupun sektor pembuatan mengalami penguncupan sebanyak 5.9 peratus pada tahun 2001. Pada RMK 9 Sektor pembuatan menyumbang 29.4 peratus daripada jumlah pekerjaan yang diwujudkan dalam tempoh rancangan. (Malaysia, 2006).

Globalisasi telah menjadi fenomena yang tidak dapat dihindari. Perekonomian dunia semakin mengarah kepada satu kesatuan global. Hoogvelt (1997:117-118) pula mencirikan globalisasi dari segi pemampatan dunia sebagai peningkatan saling bergantung antara sistem negara oleh corak perdagangan, perikatan dan kerjasama di antara negara dan kewujudan organisasi antarabangsa dan kesedaran global yang dimanifestasikan oleh pendedahan penduduk dunia kepada kesatuan komunikasi melalui pemampatan masa dan ruang. Dari sudut ekonomi, Lairson & Skidmore (1997) melihat globalisasi sebagai perluasan perusahaan melalui sempadan negara. Globalisasi perdagangan dihubungkaitkan dengan liberalisasi dalam dasar perdagangan yang telah mengubah cara kerja, pemikiran dan penggunaan serta mengurangkan halangan terhadap perdagangan bebas. 

Isu-isu globalisasi sebenarnya telah lama menjadi bahan kajian oleh para sarjana. Kajian yang dilakukan oleh Ramlee Mustapha dan Ramziah Husin (2002) yang menerangkan seharusnya masyarakat Malaysia mengkaji impak globalisasi dan ekonomi secara kritis kerana masyarakat Malaysia harus berdepan dengan cabaran baru yang dibawa oleh globalisasi dan ekonomi akibat dari kemajuan dalam bidang teknologi maklumat dan komunikasi. Hasil kajian didapati bahawa pendidikan dan perancangan pendidikan akan terus memainkan peranan penting dalam menyediakan sumber manusia yang bersaing pada era globalisasi.

Jika diimbau pada tahun 2008, ekonomi Malaysia terus berada di tahap yang kukuh dengan pertumbuhan Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) sebanyak 4.6 peratus selaras dengan pertumbuhan KDNK negara (Aliya Rosa & Rahmah Ismail, 2010). Pertumbuhan produktiviti Malaysia berkembang sebanyak 2.9 peratus kepada RM49,526. Pertumbuhan produktiviti Malaysia ini adalah lebih tinggi dari sesetengah negara-negara OECD seperti Amerika serikat sebanyak 2.1 peratus, Jepun sebanyak 0.8 peratus, Australia sebanyak 0.4 peratus. Bila dibandingkan dengan negara-negara Asia, Malaysia mencatatkan produktiviti lebih tinggi daripada Thailand dan Hongkong yang masing-masing mempunyai produktiviti sebanyak 2.0 peratus dan 1.6 peratus, Taiwan sebanyak 0.7 peratus dan Singapura -0.9 peratus.Walaubagaimanapun, tahap produktiviti Malaysia adalah lebih rendah berbanding negara-negara OECD lainnya. Di antara faktor-faktor yang mendorong kepada peningkatan dikalangan negara-negara maju ialah pengadaptasian teknologi canggih, kebolehan dan kapasiti inovasi yang tinggi serta aktiviti pembangunan dan penyelidikan secara efektif (MPC, 2010).

Cabaran yang penting ialah Malaysia perlu meningkatkan produktiviti dan daya saingnya bagi mencapai kadar pertumbuhan tinggi dan mapan supaya menjadi negara industri maju menjelang tahun 2020. Peningkatan pengetahuan dalam aktiviti ekonomi, peningkatan produktiviti dan penggunaan sumber yang cekap akan menjadi pendorong utama kepada pertumbuhan.

Rujukan :

Aliya Rosa & Rahmah Ismail. 2010. Impak Globalisasi Terhadap Produktiviti Buruh Dalam Sektor Pembuatan Di Malaysia. Bangi : Universiti Kebangsaan Malaysia.

Keperluan Tenaga Manusia : Produktiviti Buruh

Produktiviti sering dikaitkan dengan buruh maka disebut sebagai produktiviti buruh kerana menggambarkan jumlah output yang dihasilkan oleh setiap pekerja tersebut. Dengan kata lain, produktiviti buruh mengukur kecekapan serta keberkesanan setiap pekerja dalam menghasilkan jumlah output. Oleh itu, produktiviti boleh diertikan sebagai satu perbandingan antara hasil nilai ditambah (output) dengan jumlah buruh-buruh yang digunakan (input) ataupun dapat ditakrifkan juga sebagai nilai ditambah bagi seseorang pekerja (Rahmah 2003). Manakala output ditakrifkan sebagai hasil atau produk yang dikeluarkan oleh sesebuah industri atau organisasi dimana ia dapat sama ada dalam bentuk nilai pengeluaran atau nilai ditambah. Input pula merupakan sumber-sumber yang digunakan oleh industri untuk menghasilkan output seperti pekerja (jumlah pekerja atau jam bekerja), bahan mentah, modal dan sebagainya.

Produktiviti buruh merupakan penentu terpenting yang mempengaruhi tahap pendapatan di sesebuah negara (Solow 1957). Produktiviti buruh mempunyai hubungan yang rapat dengan pertumbuhan ekonomi dan merupakan penentu bagi kemantapan ekonomi. Oleh itu, memahami penentu dan sumber peningkatan produktiviti buruh sangat penting bagi memahami pertumbuhan ekonomi. Antara faktor yang menyebabkan peningkatan produktiviti buruh ialah teknologi, modal fizikal dan modal manusia (Rahmah Ismail, 2007). Manakala menurut Englander dan Gurney (1994) pula, produktiviti buruh yang rendah akan menghadkan kadar peningkatan pendapatan dan juga boleh meningkatkan kejadian konflik dalam agihan pendapatan.

Peningkatan produktiviti buruh akan memberi faedah kepada semua pihak iaitu pengusaha, pekerja, pengguna dan faedah kepada negara. Dalam persaingan yang ketara untuk meningkatkan daya saing global, peningkatan produktiviti buruh menjadi penting kerana ianya melibatkan semua struktur Prosiding Persidangan Kebangsaan Ekonomi Malaysia Ke-VII (2012)/1334, ekonomi dalam pelbagai bentuk. Peningkatan produktiviti buruh ini juga bermakna peningkatan kekayaan yang dikongsi bersama antara pekerja, majikan dan negara. Menurut Cheong Choo Leong (2000), perlunya peningkatan produktiviti buruh dengan menekankan input yang berkualiti serta proses yang efektif. Beliau mengutarakan lima faktor yang mempengaruhi peningkatan produktiviti iaitu kelengkapan modal, tenaga manusia, bahan-bahan, maklumat dan teknologi.

Produktiviti buruh juga turut diukur melalui kesan terhadap pelaburan langsung asing (FDI) dan juga melalui perubahan arus teknologi. Xiaming Liu (2001) telah membuat kajian emperikal mengenai kesan FDI terhadap produktiviti buruh dalam industri elektronik China dengan menggunakan kaedah panel data. Data yang digunakan berasal dari 47 sub sektor industri elektronik daripada tahun 1996 kepada tahun 1997. Hasil kajian didapati bahawa FDI mempunyai kesan positif dan tinggi terhadap produktiviti buruh dalam sektor industri elektronik di China. Selanjutnya, kajian Ching-Cheng dan Yir-Hueih (2000) mengkaji kecekapan dan pertumbuhan produktiviti di 10 negara-negara Asia juga mendapati bahawa aliran masuk FDI turut menyumbang kepada peningkatan produktiviti buruh melalui inovasi tenologi di negara-negara Asia yang dikaji.

Menurut kajian Nochoulas Oulton (1990) yang mengkaji produktiviti buruh dalam sektor industri di Inggeris dalam era 1970-an dan 1980-an pula mendapati bahawa pelaburan dalam teknologi baru memberikan sumbangan signifikan terhadap pertumbuhan produktiviti buruh dalam sektor industri, sedangkan peningkatan dalam harga input pertengahan menyebabkan penurunan produktiviti buruh.

Rujukan :

Habibah Ahmad, Poo Bee Tin & Ishak Yussof. 2012. Keperluan Tenaga Manusia Dalam Sektor Pembuatan Di Malaysia. Bangi : Pusat Pengajian Ekonomi Fakulti Ekonomi dan Pengurusan Universiti Kebangsaan Malaysia.

Sastera Melayu Asli Dibunuh 'Penjajah'

Menurut Shahfizal Musa, Sastera tradisional Melayu yang bersifat membina jati diri telah pupus akibat agenda tersembunyi kuasa penjajah, kata seorang pakar sastera Melayu di Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM), Prof Noriah Taslim.

Prof Noriah, Felo Penyelidik Kanan di Institut Alam dan Tamadun Melayu (ATMA) mendedahkan bagaimana penjajah telah menghapuskan sastera tradisional Melayu kerana ia merupakan perhubungan bangsa itu dengan kekuatannya iaitu Islam. Ini dilakukan oleh tali barut kuasa Barat pada suatu masa dahulu yang kini terus diagungkan sedangkan secara sedar atau tidak mereka inilah yang turut bertanggungjawab membunuh sastera Melayu.

Prof Noriah telah memberi ceramah bertajuk ‘Persona Eropah Di Dunia Melayu’ di ATMA. Ceramahnya itu tertumpu kepada bagaimana British menyisihkan manuskrip Melayu traditional dalam abad ke-18 dan 19 hasil dari penyelidikannya. Usaha itu dilakukan semata-mata untuk melahirkan generasi yang memuja Barat dan Eropah di samping memadamkan identiti Melayu sebenar yang mempunyai budaya sejarah yang kaya.

Akibatnya, Eropah diagungkan kerana dapat mendominasi separuh dunia dan Timur merasa rendah diri dan tidak berkeyakinan kerana telah dijajah. Pihak Eropah berjaya merendahkan kebolehan dan tamadun Melayu melalui cerdik pandai mereka yang mempersenda dan mencemuhkan sastera Melayu lama sebagai bahan yang tidak mempunyai seni dan bersifat dongeng. Ini membuatkan orang Melayu menjadi malu dan menjauhkan diri dari sastera mereka hingga membantutkan perkembangan sastera itu. Sastera Melayu yang berkembang selepas kedatangan Islam ditohmah tidak mempunyai nilai kesusteraan dan seni. Tokoh Barat itu kemudian berdamping dengan penulis-penulis Melayu, yang kagum dengan penjajah. Beliau memberi contoh Thomson North, Keasberry dan Stanford Raffles bersama dengan Abdullah Munsyi, Robert Scott bersama dengan Ahmad Rijaludin dan Butter Hunnings bersama dengan Lau’din. Penguasa-penguasa Barat telah menggalak dan menyokong penulisan yang berasaskan model karya Eropah.

Dengan itu, kesusasteraan Melayu tradisional yang membina jati diri Melayu dan menjulang sifat baik hati, berdikari, bersopan, berperasaan kasih sayang, mendukung keadilan, bertoleransi dan keramahan digantikan dengan genre yang mengagungkan orang Eropah, untuk kebaikan orang Eropah dengan naratif yang diasaskan kepada individu dan tidak lagi kepada masyarakat. Mereka berjaya apabila tulisan jawi dikuburkan dengan skrip itu diubah kepada tulisan rumi. Hujah mereka ialah tulisan Jawi cacat kerana kekurangan vokal. Agenda tersembunyinya adalah untuk melemahkan identiti Islam dengan orang Melayu yang menjadi tunggak kekuatan mereka.

Prof Noriah berkata, penghapusan tulisan jawi telah menghilangkan ikatan yang kukuh di antara identiti Melayu dengan Islam dan hubungan mereka dengan dunia Islam. Ia juga tidak terkecuali melemahkan hubungan di antara orang Melayu dengan orang Arab. Tulisan yang menghasut orang Melayu agar jangan mendengar dan mendekati orang Arab seperti Hikayat Hikamat dan Hikayat Kapal Asap pula diagungkan. Ironinya, manuskrip tradisional sastera Melayu yang telah diejek oleh mereka, dipungut dari serata pelosok negara dan di angkut berkapal-kapal ke England. Sehinggakan sekarang jika seseorang mahu mengkaji sastera Melayu tradisional dia perlu pergi ke Pejabat Rekod Awam di Kew Gardens London. Turut hadir di sesi syarahan itu Felo Penyelidik Utama ATMA, Prof Dato’ Zawiyah Baba dan Prof Ding Choo Ming.

Prof Ding ketika diminta pandangannya selesai ceramah itu berkata, kita masih dijajah hingga ke hari ini. Dari segi akademik, para cendiakawan tempatan perlu menerbitkan hasil kajian mereka dalam journal barat seperti Scorpus dan ISI kalau mahu mendapat pengiktirafan walaupun daripada universiti sendiri.

Beliau berkata, dua dekad yang lepas terdapat lebih dari 200 jurnal berbahasa Melayu diterbitkan tetapi akibat penjajahan minda jumlah jurnal tempatan boleh dikira dengan jari tangan sahaja. Rencana pertama yang diterbitkan oleh Portal Berita UKM, ketika ia mula beroperasi adalah keagungan ciptaan inovasi Aljazari pencipta Muslim di Turki yang telah pun memberi khidmat lebih 200 tahun sebelum Leornado Da Vinci dilahirkan. Ciptaan Aljazari dalam bidang kejuruteraan dan kuasa hidro untuk membawa air dari sungai ke tanah tinggi semasa kuasa elektrik belum ditemui telah melangkaui zamannya. Aljazari tidak pernah pun menerbitkan artikel dalam jurnal barat dan tidak mempunyai satu pattern pun tetapi ciptaannya masih memberi manfaat kepada manusia sejagat dari kurun ke-12 hingga ke hari ini.

Rujukan :

Shahfizal Musa. 2014. Sastera Melayu Asli Dibunuh Penjajah. Bangi : Universiti Kebangsaan Malaysia.

Ekonomi III : Punca Berlakunya Inflasi

Inflasi berlaku apabila jumlah permintaan melebihi penawaran barang mengikut harga semasa. Lebihan dalam permintaan ini memberikan tekanan kepada ekonomi. Inflasi akan muncul kalau permintaan bertambah tetapi barang-barang dan perkhidmatan tidak bertambah selaras dengan pertambahan permintaan itu. Hal ini membawa kepada peningkatan harga, disebabkan reaksi daripada orang ramai dalam meningkatkan pembelanjaan mereka kerana mereka bimbang akan berlaku kenaikan harga barang dan barang-barang akan habis di pasaran. Oleh itu, inflasi ini dikenali sebagai Inflasi tarikan permintaan (demand-pull inflation). Inflasi ini terjadi disebabkan oleh faktor-faktor di sebelah permintaan yang mana jumlah wang yang ingin dibelanjakan bertambah dengan cepat melebihi pertambahan barang dan perkhidmatan yang di tawarkan di pasaran. Dalam hal ini dikatakan bahawa, pertambahan permintaan agregat menarik harga supaya meningkat tinggi. Hal ini disebabkan oleh, lebihan wang yang dipegang oleh pengguna yang menyebabkan mereka meningkatkan perbelanjaan barangan dan perkhidmatan. Namun agak sukar untuk menambah barang dan perkhidmatan dalam masa yang cepat, maka wujud lebihan permintaan yang memaksa peningkatan harga. 

Kedua, Inflasi juga akan berlaku apabila daripada lebihan bekalan wang di pasaran. Hal ini mengakibatkan kenaikan harga barang. Bekalan wang berlebihan ini berlaku melalui dua cara iaitu berlebihan dalam melaksanakan perbelanjaan kerajaan. Keadaan inflasi yang amat kritikal berlaku disebabkan oleh pertambahan dalam bekalan wang. Hal ini demikian kerana, wang diperlukan untuk membiayai perbelanjaan kerajaan yang melebihi kutipan cukai. Kerajaan perlu memungut cukai selaras dengan keperluan perbelanjaannya jika hendak mengatasi masalah inflasi. Kutipan yang dilakukan kepada rakyat berkemungkinan ada atau tidak bergantung kepada kestabilan ekonomi. Oleh itu, kerajaan terpaksa melakukan pinjaman wang daripada bank untuk membiayai perbelanjaannya. Peminjaman ini bererti, kerajaan menambah wang baru dalam bentuk kredit. Manakala perbelanjaan daripada pinjaman wang ini merupakan pertambahan perbelanjaan dalam ekonomi. Oleh itu, output barang dan perkhidmatan perlu ditingkatkan supaya harga barang menjadi stabil di pasaran. Namun, jika pengeluaran tidak ditambah, iniakan menaikkan harga barang. Kesannya, kerajaan terpaksa membuat pinjaman semula bagi membiayai perbelanjaan kerajaan. Hal ini sekaligus, menimbulkan desakan inflasi dan harga barangan serta perkhidmatan akan terus meningkat. 

Di samping itu, dalam masa melambung menjadi terlebih penanaman modal (over investment). Para pengusaha berlumba-lumba memulakan perusahaan-perusahaan baru. Oleh itu, permintaan terhadap bahan-bahan mentah juga bertambah. Harga barang-barang yang dibuat dari bahan-bahan mentah tersebut ikut naik. Akhirnya penanaman modal yang lebih ini mengakibatkan terlebih pengeluaran barang-barang dan berikutnya ini menyebabkan pula turunnya harga barang-barang tersebut.

Menurut Al-Maqrizi pula, beliau membahagikan inflasi kepada dua, inflasi yang disebabkan berkurangnya persediaan barang atau natural inflation dan inflasi akibat kesalahan manusia. Inflasi jenis pertama iniah yang terjadi pada zaman Rasulullah s.a.w dan Khulafa‟ Al-Rasyidin, iaitu disebabkan kerana faktor kekeringan atau peperangan. Sedangkan inflasi jenis kedua, menurut al-maqrizi disebabkan oleh tiga hal iaitu pertama, gejala rasuah dan sistem pentadbiran yang buruk. Kedua, cukai berlebihan yang memberatkan petani dan ketiga, jumlah wang yang berlebihan.

Rujukan :

Kajian Nurazidah Mashan, Salmy Edawati Yaacob, Sanep Ahmad & Zamzuri Zakaria. Faktor-faktor Inflasi dan Kesannya Terhadap Kumpulan Wang Simpanan Pekerja (KWSP).

Ekonomi II : Zaman Mata Wang Apungan 1973-2009 Dan Inflasi

Sistem Bretton Woods telah berjalan dengan baik sehingga pada tahun 1971 apabila Amerika Syarikat mengalami defisit dalam imbangan pembayarannya akibat percetakan dolar yang berlebihan daripada rizab emas. Kemusnahan sistem tukaran tetap melambangkan manifestasi Amerika Syarikat mengekang defisit imbangan pembayarannya yang semakin besar.

Ketidakseimbangan tuntutan bayaran dengan simpanan emas yang ada menyebabkan Amerika Syarikat mengalami kemerosotan besar dalam rizab emasnya, iaitu daripada sebanyak AS$18.0 bilion pada tahun 1960 menjadi sebanyak AS$11.0 bilion pada tahun 1970. Jumlah ini akan menjadi lebih besar sekiranya dimasukkan segala tuntutan jangka pendek yang perlu dilunaskan oleh Amerika Syarikat. Oleh yang demikian, tidak hairanlah apabila semakin banyak negara yang meragui bahawa nilai pariti emas dolar Amerika Syarikat seperti yang ditetapkan pada awal sistem Bretton Woods tidak dapat dipertahankan (Mohidin 1994).

Pada 18 Disember 1971, negara-negara industri utama yang terdiri daripada kumpulan 10 iaitu Belgium, Kanada, Prancis, Jerman, Itali, Amerika Syarikat, Jepun, Belanda, Sweden dan United Kingdom (Chacholiades 1973) telah bersetuju membuat satu perjanjian yang dinamakan Perjanjian Smithsonian bagi meredakan sementara keadaan di pasaran tukaran asing. Melalui perjanjian tersebut, Amerika Syarikat bersetuju menurunkan nilai dolar dengan syarat Jerman, Jepun dan Prancis bersetuju untuk menaikkan nilai mata wang masing-masing. Amerika Syarikat bersetuju menaikkan nilai emas daripada AS$35 seauns kepada AS$38 seauns yang mana sama dengan penurunan dolar AS sebanyak 7.9%. Dengan perkembangan terakhir, dolar AS ternyata tidak berupaya menjadi mata wang rizab tunggal bagi seluruh dunia walaupun ia masih mengekalkan statusnya sebagai mata wang antarabangsa. Oleh itu, negara Eropah seperti Jerman, Itali dan Prancis telah memutuskan untuk mengapungkan mata wang masing-masing di pasaran tukaran mata wang asing (Mohidin 1994).

Bulan Februari pada tahun 1973, penurunan nilai terpaksa dilakukan sekali lagi sebanyak 10%, tetapi keadaan tidak berubah dan akhirnya pada bulan Mac 1973, pasaran tukaran asing terpaksa ditutup untuk beberapa minggu apabila keadaan tidak dapat dikawal. Apabila ia dibuka kembali, kadar pertukaran dibenarkan terapung dan dengan sendirinya menamatkan sistem Bretton Woods. Semenjak runtuhnya Perjanjian Bretton Woods, sistem kewangan dunia telah digantikan dengan sistem mata wang apungan di mana nilai mata wang sesebuah negara, dinilai pada mata wang negara lain. Kaedah ini mengakibatkan ketidaktentuan turun naik nilai mata wang sekali gus memberi peluang kepada spekulator mata wang mengaut keuntungan atas kerugian negara lain. Richard Duncan (1994), dalam bukunya “The Dollar Crisis,” meramalkan kemungkinan satu krisis ekonomi yang mungkin lebih buruk daripada ‘Great Depression’ seandainya sistem kewangan sekarang diteruskan. Sistem kadar pertukaran terapung dengan rasminya dibenarkan oleh satu perjanjian yang dikenali sebagai Perjanjian Jamaica pada tahun 1976 dan pada masa yang sama emas tidak lagi mempunyai nilai rasmi. Emas hanya dijual dan dibeli oleh bank pusat pada harga pasaran.

Sistem kadar pertukaran terapung beroperasi apabila pihak berkuasa kewangan biasanya bank pusat sesebuah negara tidak dipertanggungjawabkan untuk memastikan nilai pertukaran berada dalam satu had atau lingkungan yang telah ditetapkan. Dengan kata lain, sistem kadar pertukaran ini sama ada naik atau turun berdasarkan faktor-faktor penawaran dan permintaan terhadap sesuatu mata wang dalam pasaran. Seperti juga barang komoditi, apabila sesuatu mata wang melebihi penawaran di pasaran wang antarabangsa maka nilai mata wang tersebut akan turun.

Jadi, secara amnya sistem pertukaran terapung akan menjadi lebih mudah berubah daripada sistem kadar pertukaran tetap, disebabkan faktor permintaan dan penawaran mata wang yang tidak menentu dan tanpa campur tangan daripada pihak berkuasa kewangan (Wan Mansor 1983). Oleh itu, bermula tahun 1973 sehingga ke hari ini sistem kewangan dunia menggunakan sistem mata wang terapung. Mata wang tanpa sandaran akan mudah dispekulasi dan dimanipulasi oleh kuasakuasa besar seperti Amerika Syarikat.

Manakala Inflasi pula bermaksud kenaikan tingkat harga umum secara berterusan di sesebuah negara dalam tempoh masa tertentu (Peter L. Bernstein 1968). Dalam ekonomi, inflasi bermaksud peningkatan yang berterusan dalam tingkat harga umum barangan dan perkhidmatan. Inflasi juga boleh merujuk kepada peningkatan harga untuk barangan atau perkhidmatan tertentu seperti kenaikan harga makanan tanpa kenaikan gaji. Kejatuhan nilai mata wang juga boleh dianggap sebagai inflasi.

Ahli ekonomi bersetuju bahawa hiperinflasi (kadar inflasi yang tinggi) disebabkan oleh pertumbuhan tinggi bekalan wang. Pandangan tentang kadar inflasi yang sederhana pula pelbagai. Inflasi yang rendah atau sederhana di sumbang oleh turun naik permintaan sebenar barangan dan perkhidmatan, atau perubahan dalam bekalan seperti semasa kekurangan, dan juga pertumbuhan dalam bekalan wang. Kebanyakan ahli ekonomi bersetuju tempoh inflasi yang berterusan disebabkan kadar pertumbuhan bekalan wang lebih pantas daripada pertumbuhan produktiviti dalam sesuatu ekonomi.

Sejarah inflasi dunia menyaksikan bahawa terdapat perbezaan yang ketara sewaktu dunia mengamalkan penggunaan mata wang emas/perak atau bersandarkan piawaian emas dengan penggunaan mata wang kertas. Secara umumnya dapat ditunjukkan bahawa kadar inflasi adalah rendah pada masa regim mata wang menggunakan emas atau bersandaran emas berbanding kadar inflasi yang tinggi dalam tempoh mata wang apungan. 

Rujukan :

Kajian Salmy Edawati Yaacob, Sanep Ahmad & Wan Najihah. Kestabilan Mata Wang Dalam Menangani Krisis Ekonomi: Ke Arah Penggunaan Dinar Emas.

Ekonomi : Ringgit Malaysia (RM) Jatuh ?

SINGAPURA, 1 Dis - Ringgit Malaysia jatuh ke paras paling rendah dalam tempoh 10 bulan berbanding dolar Singapura ekoran kebimbangan bahawa kejatuhan berpanjangan harga minyak mentah akan menjejaskan ekonomi negara pengeksport minyak itu.

Peniaga berkata ringgit terjejas akibat kejatuhan harga minyak kerana Malaysia selaku negara pengeksport komoditi tersebut akan mencatat penurunan pendapatan daripada sektor berkenaan. Pada jam 4 petang ini (1 Dis) , kadar tukaran ringgit Malaysia bagi satu dolar Singapura ialah RM2.63 susut 2.3 peratus. Ringgit juga jatuh sebanyak 2.5 peratus berbanding dolas AS dalam masa dua hari, iaitu kejatuhan terburuk sejak jun 1990 menurut laporan akhbar Straits Times Singapura hari ini.

Para penganalisis berkata, Malaysia berkemungkinan menjadi negara Asia yang paling teruk terjejas oleh jangkaan kejatuhan berterusan harga minyak dunia. Industri minyak menyumbang sebanyak satu pertiga kepada hasil Malaysia.

Sementara itu, pasaran saham Malaysia susut 3 peratus selepas Petronas mengumumkan pada Jumaat lalu rancangannya untuk memotong perbelanjaan modal antara 15 hingga 20 peratus tahun depan. Agensi berita Reuters memetik Johathan Cavenagh, Strategis Kanan tukaran asing di Westpac Singapura sebagai berkata, pengumuman tersebut menambahkan lagi berita negativedan beliau menjangka sehingga harga minyak kembali stabil, ringgit berisiko akan terus mengalami kejatuhan. - Agensi. Manakala Berita Harian dari Negara Brunei pula menyatakan bahawa, kejatuhan nilai Ringgit Malaysia (RM) adalah disebabkan penurunan harga minyak mentah yang boleh menjejaskan ekonomi Malaysia.

Benar atau tidak, penulis hanya merujuk kepada kedua-dua Akhbar di atas. Wallah hu alam.