" Pemuda itu dihantar ke Hospital Besar, Kuala Lumpur dan mati di hospital. Namun, mayatnya tidak di bawa ke rumahnya. Sebaliknya, disimpan di Jalan Sultan, Kuala Lumpur. Parti Buruh bertekad mengadakan perarakan jenazah walau pun ayah si mati tidak bersetuju. Pada 9-13 mei, Parti Buruh dan DAP dan Parti Gerakan giat melancarkan perarakan terutamanya di kawasan ramai penduduk Melayu di Kuala Lumpur dengan tidak menghiraukan polis," (Aisah Ghani).
Rusuhan kaum 1960-an telah tercetus pergaduhan Melayu-Cina pada 1964 (Bukit Mertajam), 1965 (Kuala Lumpur) dan 1967 (Pulau Pinang); kawasan majoriti Cina dan minoriti Melayu. Sehingga 1964 dalam kempen PRU, isu-isu sensitif terus dimanipulasikan oleh politikus perkauman Melayu-Cina-India: kemuncaknya pada tahun 1969.
13 Mei punca dan pengajaran ; bermula dengan kempen bersifat perkauman dalam PRU 1969 yang tidak disekat oleh undang-undang. Semua parti bebas melepaskan kegeraman politik masing-masing tanpa perasaan bertanggungjawab - tidak mempedulikan kesannya terhadap rakyat. Berlagak menjadi wira perkauman.
Akibatnya, pada senja 13 Mei, pertumpahan darah telah berlaku antara Melayu-Cina di Kuala Lumpur. Darurat telah disytiharkan serta merta tetapi pembunuhan Melayu-Cina masih berlaku sehingga akhir Jun 1969.
Apa kata Tunku : "Saya amat kesal kerana membenarkan PRU 1969 diteruskan. Saya terlalu angkuh, saya sungguh yakin bahawa saya akan menang dengan mudah ... Apa yang harus saya buat ialah menggantung PRU, mengisytiharkan darurat dan memberi masa kepada setiap orang meredakan kemarahan mereka,"
Rujukan :
Aisah Ghani 1992. Memoir seorang Pejuang. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa & Pustaka.
No comments:
Post a Comment